Leuk hotel, Crown Plaze aan Darling Harbour, vlakbij het echte centrum en de Harbour Bridge. Maar veel heb ik er deze keer niet van gezien: pas zondagavond gearriveerd en toch wel moe van de vlucht, al was het maar een goeie 3 uur vliegen.
De site in Sydney is iets groter dan die in Melbourne. Hun gebouw ziet er wat verouderd uit maar in september verhuizen ze kennelijk naar een site ergens in het westen van Sydney, in de buurt waar het Olympisch dorp was. Iets jongere groep, dat wel. En de twee personen van de Sydney site die ik in Melbourne al had leren kennen waren daar uiteraard ook: Jackie en Kuva. Kuva is de technical writer die ik wat geholpen had met input ivm ISAM intro cursus en om mij te bedanken was ik uitgenodigd de maandagavond om bij haar thuis te komen eten. Echt leuk van eens in een living te zitten. Echt waar, de godganse tijd in een restaurant zitten steekt echt tegen. Plus meestal zit je daar alleen, nu had ik leuk gezelschap. Zij en haar vriend (franstalige canadees) zijn nogal fanatieke klimmers.
Na het eten hebben ze me de 'Tim-Tam slam' geleerd. Tim Tams zijn zowat de populairste koekjes in Australie. De 'Tim-Tam slam' bestaat er in dat je de buiten uiteinden afbijt en dan de Tim Tam in een glas drank stopt (likeur achtig iets liefst) en de drank opzuigt van het koekje. Daardoor wordt het koekje natuurlijk verzadigd met drank die je dan smakelijk verorbert. Best okay. Achteraf de foto's gezien van hun wereldreis waarbij ze vooral goeie klimbestemmingen aandeden.
Woensdagavond dan onmiddellijk na lesgeven op vliegtuig gesprongen en met wat vertraging kwam ik terug in Melbourne aan. Echt grappig, ik stop met de taxi aan de Windsor en de portier die mijn deur opent (ze hanteren echt wel stijl daar in het hotel) verwelkomt met met 'welcome back sir': die gasten hebben een enorm geheugen gezien de enorme hoeveelheid mensen ze moeten zien passeren.
Bij Lieve aangeklopt (nvdr: collega uit Antwerpen die in totaal ook twee weken in Australie zat, maar we waren er goed in elkaar altijd mis te lopen tot dan toe) en nog een pint gaan drinken in 'The Elephant and Wheelbarrow' een traditioneel britse pub. Gezellige plek, ben er zelf nog een paar keer gepasseerd later. Volgende dag moesten we beide lesgeven en die avond was de laatste avond van Lieve in Australie en zijn we goed gaan eten in restaurant aan de Southbank. Op weg daar naartoe leuke wandeling langs de Yarra ontdekt, die ze de Princess Walk gedoopt hebben, en dus zeker een referentie naar de Queens Walk in London moet zijn.
De komende dagen niets speciaals gedaan. Zelfs het weekend was eigenlijk ongeloofelijk tam. Vrijdagavond wel deftig stapje gezet en weer wat mensen leren kennen. O.a. heel tof gesprek gehad (filosofisch/spiritueel) met iemand die oorspronkelijk uit NZ kwam. Heb het al gezegd, maar het blijft me verbazen hoe makkelijk het hier is om met wildvreemde mensen in contact te komen. Is iets dat je in Belgie echt niet zo makkelijk kunt doen.
Afgelopen weekend (laatste in Melbourne) echter wel wat activiteiten gepland.
De zaterdag ben ik gaan duiken. Er wordt hier rond Melbourne vrij veel gedoken. De plaats is Portsea, aan het uiteinde van het Mornington schiereiland. En het duiken is van een vrij deftig niveau. Niet alleen hetgeen je kunt zien: ze zijn hier trouwens zot van wrakduiken, maar ook het niveau van de duikers. Beetje zoals bij ons, je hebt er een pak die hier lokaal duiken dus die doen sowieso vrij veel ervaring op. Het liep hier dan ook vol van de droogpak duikers (het water is nu op zijn warmst is was maar 19 graden, heel tof met mijn 5mm pakje aan!!). Velen liepen hier met wing en bi rond (dubbele flessen nvdr). Zag er een aantal zich klaarmaken op de parking en hun stage flessen klaarzetten, allez, ik was onder de indruk. Er worden hier ook technische cursussen gedraaid (de duikshop waar ik mee dook was combinatie PADI/IANTD ! ) en er is zowaar grotduiken in de buurt. Daarvoor moet je wel meer richting Adelaide gaan. Tussen Melbourne en Adelaide heel veel kalksteenformaties. In een van de eerste artikels had ik het over Mount Gambier (tijdens Great Ocean Road trip bezocht), met zijn sinkhol, wel in de Blue Lake vlakbij wordt er kennelijk aan grotduiken gedaan.
Veel foto's onderwater heb ik niet genomen, maar toch eentje van de begroeiing op het eerste wrak, dat op zo'n 31 meter lag. Was net buiten de baai. En eentje van een lief slakje dat ik tegenkwam terwijl het naar beneden aan het dwarrelen was en belaagd werd door een paar vissen. Heb het dan maar in veiligheid gebracht ergens op het wrak :-)
Tweede duik was een wrak op zo'n 18 meter, binnen de baai (maw je moet de smalle opening van de baai niet oversteken waar het eventjes lekker wild wordt). Zicht daar was naar hun normen echt slecht. Beetje wat wij helaas vaak in Noordzee zien, 2-3meter. Nu oorzaak is hier tijdelijk, ze zijn momenteel deel van de grote baai aan het baggeren (door Nederlandse firma trouwens) en daar is nogal wat controverse rond: milieu activisten zijn bang voor de gevolgen. Eens die baggerwerken gedaan zijn komt het zicht wel weer in orde. Eerste duik had ik makkelijk een zicht van 10 meter.
Nu, grote voordeel tov Noordzee duiken is: de afstand. Toegegeven je moet tot aan Portsea geraken en dat is rap een uurtje of twee rijden vanuit Melbourne zelf (beetje afhankelijk van waar je woont). Maar vanaf de pier was de eerste duik (de verste van de twee) zo'n 20 minuutjes varen! Zover ik weet zijn de meeste wrakken trouwens met opzet gezonken om als artificieel rif te dienen en op te duiken. De wateren rond de baai zijn niet zo gevaarlijk als de kust langs de Great Ocean Road, waar er in het verleden heel veel op de klippen zijn gegaan (zie artikel).
1 opmerking:
Ellen was here!!!!
Leuk om nog eens te kijken hoe t met je gaat!
Ik zat 3 weken in t zelfde hotel als jij in Melbourne. En idd, die portiers zijn te gek! Ze wisten van mij al redelijk snel dat ik graag n goeie koffie drink en stuurden mij dan overal naartoe :)
Een reactie posten