De volgende dag op weg naar Coober Pedy. Onderweg een paar fotos genomen van het landschap (midden in de woestijn gestopt om echt ver weg van alles te zijn. Denk dat de foto voorzichzelf spreekt:
We hebben ook de dog fence gekruist (9600 km lange afsluiting om de dingo's, wilde honden van australie, weg te houden van de schapen, loopt van de kust in Queensland tot het zuiden van South Australia, vlakbij de grens met Western Australia). Volgens de Australiers zelf langste door mensen gemaakte constructie.
Dan in Coober Pedy aangekomen, opaal-hoofdstad van de wereld (meer dan 80% van alle opaal komt hier vandaan). We mochten eerst een 45 minuutjes in de jewelry shop rondgraven. Is dus geen winkel maar bergen gruis en zand die uit mijnen gehaald zijn en waar er altijd iets kan inzitten van opaal. Zelf heb ik korreltjes gevonden die opaal bevatten maar Kristin had gelukt, heeft een klein stukje gevonden en ze heeft het laten slijpen ter plekke en in een ketting laten zetten. Groot deel van de bevolking woont ondergronds, vaak gaat het om uitgeputte mijn gangen die omgevormd worden naar huizen. Die avond sliepen we ook in een uitgegraven bunkhouse en dat was welkom: want in zo'n dugout (uitgegraven huis) is het altijd een constante aangename temperatuur (zo rond de 20 - 25 graden).
Zeer interessante uiteenzetting gehad over de mijnbouw daar. Voor de rest is er eigenlijk absoluut niets te zien in Coober Pedy, heb mijn vrije namiddag dan ook in gezelschap van Wendy en Rebecca doorgebracht in de plaats waar we ook gegeten hadden, met een koffie en een stukje taart, en kletsen over godsdienst en wereldproblemen.
Volgende ochtend stond er eigenlijk niets anders dan een lange rit op het programma (800km) tot aan Uluru.
Rap gestopt via Breakout point, mooi uitzicht over de plateaus in de buurt.
En dan zagen we het eindelijk .... maar dat is voor het volgende bericht ;-)

Geen opmerkingen:
Een reactie posten