ULURU

Eindelijk waren we er dan. Een heilige plek voor de aboriginals, vol van mythologische verhalen over hoe alles is ontstaan (ze hebben soms zeer fantasie-rijke verhalen die gasten).
Toen we aankwamen zijn we rap naar de lookout gegaan vanop de camping om het te zien, maar de kleuren zijn overdag niet zo spectaculair. We waren bestoft en moe dus zijn we eigenlijk en masse het zwembad ingesprongen. Deed deugd! Daar trouwens voor de eerste keer belgen tegengekomen: 2 mensen uit Roeselare (die dachten dat er toch niemand westvlaams zou verstaan en dus nogal verschoten toen ik plots in het westvlaams vroeg waar ze woonden) :-)

De volgende ochtend naar zonsopgang gaan kijken in park zelf en daarna een vrij lange wandeling rondom gans de rots (het is een groooote rots dat kan ik nu wel bevestigen). Wel mooie wandeling, maar blij dat we dat 's ochtens vroeg deden, want werd weer verschrikkelijk warm. De rots beklimmen is toegelaten door het nationale park (maar tot aan bepaald uur, want er vallen jaarlijks verschillende doden op Uluru, door oververhitting), maar de aboriginals zelf vragen om het niet te doen. Michael had het bericht nog gelezen en eigenlijk smeken ze meer om het niet te doen. Het zijn zeer brave mensen, en gaan dus niet zelf verbieden maar hopen eerder dat de mensen genoeg verstand hebben om het niet te doen (moet je met de moderne mens maar eens proberen, good luck). Wij zijn er dus niet opgeweest (eerlijk gezegd, zou het ook niet zien zitten).
Er zijn ook rotsschilderingen te zien op Uluru, waarvan onderstaande foto een voorbeeld is:

's middags hadden we wat tijd te doden en dat deed ik in zwembad (maar na twee uur heb je het ook wel gezien) en bekijken van foto's op laptop van Fred. Het is trouwens in zwembad dat ik mijn schouders verbrand heb want dat zwembad lag natuurlijk in de zon. Er stonden gisteren (bij aankomst in Alice Springs) zelfs blaren op!
's avonds zijn we dan terug het park ingereden om de zonsondergang te bekijken, was gezellig: iedereen zit daar te wachten, gezellig sfeertje en met wat snacks bij ons: koekjes met tapenades erbij. Verschil met de duurdere tours: daar hadden ze tafels met wijnglazen en bestek mee, en hoorde je de vraag of ze rode, dan wel witte wijn wilden. Wij hadden een paar biertjes mee :-)
Zie trouwens hieronder een zeldzame foto van Michael, die er meestal in slaagde om niet op de foto te staan.
In totaal twee nachten op de camping van Uluru doorgebracht, telkens onder de sterren.